Rozpoczęcie roku szkolnego jest zawsze wyzwaniem. Szczególnie lekcji odbieranych jako trudne np. lekcji matematyki. W tym wpisie kilka przykładów organizacji lekcji początkowych na przykładzie lekcji matematyki, ale łatwo przełożyć pomysły na inne przedmioty. Przytoczę tu teorie samostanowienia, którą ostatnio się fascynuję. Mówi ona o tym, że każdy uczący się ma trzy potrzeby, które warto zaspokoić, aby umożliwić uczenie się. Są to potrzeby: A- autonomii, K – kompetencji i W – więzi. Przy proponowanych pomysłach zaznaczę, która potrzeba ma dzięki temu być zaspokojona.

Tabliczka mnożenia – K

Jak to zrobić, aby uczniów od samego początku nie wystraszyć?

Dać uczniom możliwość popisania się znajomością czegoś, co już znają, na przykład tabliczką mnożenia. Można e to być tabliczka mnożenia, albo inna dziedzina, którą uczniowie już opanowali i mogą osiągnąć w ćwiczeniu sukces. Zatem można takie ćwiczenia zaplanować, jeśli uczyliśmy uczniów w poprzednim roku i jesteśmy przekonani o znajomości przez nich np. Tabliczki mnożenia.

Można zaplanować ćwiczenie na czas (bez oceny), aby uczniowie sami zorientowali się, co już jest opanowane, a co wymaga odświeżenia.

Warto, aby uczniowie zachowali wyniki tego ćwiczenia i mogli przy jego powtórzeniu, za pewien czas, porównać ile już się nauczyli.

Parabola – K i W

Polega na pracy w parach. Jeden uczeń pokazuje drugiemu wykres paraboli, a druga osoba stara się określić jej wzór algebraiczny. Nauczyciel powinien wcześniej przygotować fiszki z przedstawieniem graficznym wykresów paraboli.

Można tak samo zaprojektować pracę z wykresami funkcji linowej. Można też losować fiszki z wykresami i wspólnie w parze określać wzory.

Można to ćwiczenie powtórzyć po pewnym czasie, gdy uczniowie poznają lub powtórzą wiadomości na temat funkcji kwadratowej.

Sposób nadaje się też na inne przedmioty, wymaga tylko przygotowania fiszek

Koszykówka – W

Nauczyciel wiesza na ścianie zabawkę w postaci kosza do koszykówki. Jest ona sygnałem dla końca lekcji – na minutę przed dzwonkiem nauczyciel prosi o odłożenie długopisów i zeszytów, podchodzi do kosza i wrzuca piłkę. Chodzi o to, aby wprowadzić rytuał końca lekcji. Nie musi to być kosz do koszykowi, ale każdy inny zwyczaj sygnalizujący koniec pracy.

Kredki – A

Nauczyciel w głębi sali lekcyjnej umieszcza stół z kredkami i książeczkami do kolorowania. Uczniowie mogą podejść do stolika wziąć książeczkę i przez chwilę ją kolorować, aby się uspokoić lub trochę odstresować. Może to się wydać „za dziecinne” np. dla uczniów szkól średnich, ale u nich również się sprawdza.

Polaroid – W

Nauczyciel robi zdjęcia uczniom, wiesza na ścianie i powtarza czynność po kilku miesiącach, dzięki temu uczniowie widzą, jak się zmieniają. Uczniowie czerpią radość z obserwowania swojego rozwoju. Po ukończeni szkoły ze zdjęć można zrobić album.

Plan miejsc siedzenia – A

Zwykle uczniowie siadają w parach ze swoimi przyjaciółmi. Można wytłumaczyć uczniom, że w tym roku pary będą losowane, co zapewni uczniom wzajemne poznanie się.

Dla nastolatków jest jednak ważne, aby siedzieli w ławce z przyjacielem lub przyjaciółką, dlatego można ustalić, że po kilku losowaniach uczniowie będą mogli wybrać z kim siedzą.

Inspiracja artykułem matematyczki Michelle Russell

https://www.middleweb.com/49541/starting-the-year-by-calming-math-qualms/