Dalszy ciąg badań edukacyjnych prowadzonych w USA
Nieuwaga jest zaraźliwa
W badaniu z 2024 r .polecono grupie uczniów ciche sabotowanie nauki w klasie. Na przykład przyjmowanie zgarbionej postawy, demonstrowanie znudzenia i nierobienie notatek itp. Inni uczniowie od razu to podchwycili i tracili koncentrację, robili o połowę mniej notatek, a na teście uzyskiwali podsumowującym uzyskiwali o około dziewięć punktów mniej.
Według doświadczonych nauczycieli najlepiej zadbać o to, aby uczniowie byli sami odpowiedzialni za swoja naukę, współtworzyli normy klasowe i ustalali jasne zasady, aby instrukcja były przejrzyste i klarowne (najlepiej zapisywane), materiały przygotowane wcześniej angażujące uczniów. Proponują też takie przydzielanie uczniom miejsc w klasie, aby uczniowie łatwo rozpraszający się mieli dobre warunki do pracy. Postaram się opisać wskazówki nauczycieli USA w innym wpisie.
Moje wnioski: Należy unikać znudzenia uczniów, gdyż wtedy ujawniają się niepożądane zachowania. Ze swojej strony do cytowanych wskazówek nauczycieli dołożyłabym stosowanie technik – zadań na dobry początek i pracę w parach. Obie te techniki mogą skutecznie zając uczniów.
W artkule Andrew Boryga pt. How to Improve Classroom Behavior Without Public Shaming autor podaje klika wskazówek – Jak zachęcić uczniów do właściwego zachowania.
Badania sugerują, że komentowanie publiczne złych zachowań uczniów, na przykład poprzez publiczne eksponowanie wykroczeń lub ustne upominanie uczniów, nie jest skuteczne. Na przykład badanie z 2016 r . wykazało, że chociaż na bieżąco takie upominanie może przynieść efekty, to w dalszej perspektywie powoduje zniechęcenie i brak koncentracji. Jeśli jest często stosowane to wzmacnia niewłaściwe zachowanie ucznia. Badania również pokazują, że lepsze efekty przynosi skupienie się na dobrych zachowaniach uczniów i docenianiu ich przez nauczyciela.
Jakie strategie się sprawdzają?
- Umowy klasowe
Zamiast narzucać uczniom listę zasad i konsekwencji obowiązujących w klasie można zaprosić ich do stworzenia zasad.
Taka umowa społecznościowa pozwala uczniom budować zestaw własnych oczekiwań dla uczniów, i pomaga wziąć odpowiedzialność za ich przestrzeganie. Można zacząć od ustalenia wartości, ważnych dla uczniów, na przykład: lojalność, przyjaźń, szacunek, wiedza, wzajemna pomoc itp. następnie warto zastanowić się, co one faktycznie dla uczniów znaczą i jak żyć z realizacją tych wartości.
Trudniejsze jest zastanowienie się, co się stanie, gdy zasady zostaną przekroczone. Trzeba ustalić, jaka będzie reakcja nauczyciela. Ustanowienie konsekwencji, a nie kary.
- Plan B
Warto przygotować się na sytuacje awaryjne. Wyobrazić sobie możliwe konflikty i opracować scenariusz postepowania. Brak przygotowania często owocuje impulsywną reakcją, która często nie jest właściwa. Jeśli sytuacja trudna ma miejsce najważniejsze jest zbadanie przyczyny jej zaistnienia.
Zrozumienie źródła problemu może pomóc w doprowadzeniu do zmiany zachowania ucznia.
- Docenianie
Docenianie uczniów za dotrzymywanie umowy jest konieczne. Przeważnie uważamy, że zasady, na które wszyscy się zgodzili powinny być obowiązkowo wypełniane, dlatego wielu z nas nie uważa za stosowane doceniać za to uczniów. Ale największym czynnikiem motywującym ucznia jest aprobata ze strony rówieśników i nauczyciela. Docenienie jest potrzebne, aby utrwalić pożądane nawyki.
- Ustalenia
Wiele niewłaściwych zachowań ma miejsce na przerwach, gdy nauczyciel tego nie widzi. Dlatego warto określić również zasady zachowania podczas przerw. Może się to wydawać zbędne, ale wielu uczniów nie wie, jak na przykład ma się ustawić przed salą lekcyjną. Ustalenie powinny dotyczyć nie tylko przerw, ale np. zasad podczas dyskusji, zgłaszania się do odpowiedzi, itp.
- Reakcja publiczna
Badania pokazują, że uczniowie, którzy są często publicznie karceni za drobne wykroczenia — takie jak nie reagowanie na zwracanie uwagi lub rozmawianie z innymi podczas lekcji— częściej stają się wycofani i apatyczni, co może prowadzić do większych problemów z zachowaniem w przyszłości.
Reakcja nauczyciela na złe zachowanie musi przede wszystkim zachować godność ucznia. Komunikat publiczny powinien być zwięzły i konkretny. Jeśli uczeń się do niego zastosuje, powinien być za to pochwalony.
Korzystałam z artykułu: https://www.edutopia.org/article/the-10-most-significant-education-studies-of-2024?utm_content=linkpos1&utm_campaign=website&utm_medium=email&utm_source=research-newsletter