Chwalić, czy nie chwalić? Kiedy pochwala wspiera proces uczenia się, a kiedy może mu szkodzić? Kiedy nagroda wpływa na odpowiedzialność ucznia za jego proces uczenia się.

W artykule zajmiemy się kilkoma warunkami pożądanej pochwały:

  • Doceniać ważne.
  • Dostosować przekaz do ucznia.
  • Pochwała bez uzależniania
  • Szczera pochwała
  • Wysiłek i postęp
  • Pochwała motywuje
  • Brak sarkazmu

Artykuł można też przeczytać pod linkiem: https://osswiata.ceo.org.pl/2021/03/04/pochwala-czy-docenienie/

2 strony czytania

Chwalić, czy nie chwalić? Kiedy pochwala wspiera proces uczenia się, a kiedy może mu szkodzić? Kiedy nagroda wpływa na odpowiedzialność ucznia za jego proces uczenia się.

W artykule zajmiemy się kilkoma warunkami pożądanej pochwały:

  • Doceniać ważne.
  • Dostosować przekaz do ucznia.
  • Pochwała bez uzależniania
  • Szczera pochwała
  • Wysiłek i postęp
  • Pochwała motywuje
  • Brak sarkazmu

 

Na pytanie – czy chwalić, ostatnio zwycięża opcja odpowiedzi – TAK.

Jednak chwalenie nie zawsze ma pozytywny skutek.

Podstawowa sprawa – doceniajmy, a nie chwalmy. Różnica w skrócie jest taka, że doceniamy za pracę i za konkret, a chwalimy osobę. Chwalona osoba upatruje swój sukces w swoich wrodzonych zdolnościach, a nie w wysiłku włożonym w osiągniecie sukcesu.

Weźmy przykład: uczeń wpadł na ciekawy pomysł rozwiązania zadania. Nauczyciel mówi: “Twój pomysł jest bardzo ciekawy” lub “Jesteś bardzo mądry i pomysłowy”. Pierwszy komunikat dotyczy pracy ucznia, a drugi jego osoby.

Przypatrzmy się drugiemu zdaniu. Niesie ono informację, że uczeń jest mądry. To zobowiązuje ucznia, do tego, że już zawsze powinien być mądry, aby nie zawieść opinii nauczyciela. Uczeń jest też pomysłowy, czyli następnym razem też musi mieć dobry pomysł, bo inaczej nie spełni pokładanych w nim nadziei. Zamiast motywacji do pracy uczeń dostaje zobowiązanie.

Inna sprawa, że uczeń nie za bardzo wierzy w pochwałę, już nie jeden raz widział, że mu się coś nie udało, widzi więc fałsz komunikatu – jesteś mądry. Przestaje wierzyć, że mu się pochwała należy.

Doceniajmy, a nie chwalmy.

Jak zatem doceniać, aby to było z pożytkiem dla ucznia?

Doceniać ważne.

Doceniajmy to, co jest ważne i nie przychodzi uczniowi bardzo łatwo. Jeśli uczeń lub uczennica nie włożyli żadnego wysiłku w pracę, to pochwała lub docenienie jej jest postrzegane jako fałszywe. Uczniowie szybko zauważają, że taka pochwała ma na celu jedynie poprawienie ich samopoczucia i nie jest szczera. Docenienia czegoś oczywistego zamiast zachęcić ucznia, wysyła mu wiadomość, że nie jest “wystarczająco dobry”, aby wykonywać prawdziwą pracę, a to podważa jego pewność siebie.

Przy czym istotna jest włożona praca ucznia, a nie ocena przez nauczyciela ważności pracy. Dla nauczyciela wiele prac może wydawać się prostych, ale dla ucznia wykonującego je po raz pierwszy mogą okazać się wyzwaniem.

Dostosować przekaz do ucznia.

Nie każdy uczeń czuje się dobrze, gdy nauczyciel chwali go na forum klasy. Chwalenie przy całej klasie może pobudzać rywalizację, obniżać poczucie własnej wartości u uczniów pozbawianych nagrody chwalenia oraz może wzbudzać zazdrość i wykluczenie uczniów chwalonych.

Dlatego warto dostosować sposób przekazywania docenienia do potrzeb ucznia. Można na przykład porozmawiać z uczniem indywidualnie lub napisać do niego.

Doceniać możemy ustnie lub pisemnie. Pisemne docenienie jest szczególnie skuteczne, ponieważ uczniowie mogą pokazać opinię innym i do niej wrócić po czasie. Ustną można przekazywać natychmiast, co ma też swoje niezaprzeczalne zalety.

Pochwała bez uzależniania

Trzeba unikać sytuacji, gdy uczeń stara się tylko dlatego, że oczekuje pochwały i nagrody. Jeśli nie będziemy ostrożni, uczniowie mogą stać się tak uzależnieni od pochwał, że nie będą zadowoleni z tego, że zrobili coś dobrze. Należy dbać o to, aby uczeń sam umiał docenić swoją pracę, a nie był zależny od pochwal nauczyciela.

Pomocne mogą być pytania do ucznia: “Jak oceniasz swoją pracę?” albo: “Zauważyłem, że to zadanie dobrze wykonałeś. Jak to zrobiłeś?”. Takie pytania zachęcają do autorefleksji.

Szczera pochwała

Żeby pochwała była skuteczna powinna być szczera. Kiedy nauczyciel często powtarza – “dobra robota, a tak naprawdę nie ma tego na myśli to dewaluuje pochwałę i podkopuje zaufanie, jakim obdarzają go uczniowie.

Szczere pochwały płyną z serca, są autentyczne i docierają do uczniów jako prawdziwa informacja.

Wysiłek i postęp

Skuteczne pochwały skupiają się na wysiłku i postępach, a nie na umiejętnościach. Carol Dweck w swojej książce Mindset przedstawia badania potwierdzające tę koncepcję. Odkryła, że ​​jeśli uczniowie są chwaleni za ich umiejętności (“Jesteś taki inteligentny”), z czasem ich wysiłek i osiągnięcia maleją. Ale jeśli uczniowie są chwaleni za wysiłek (“Widzę, że bardzo się starałeś i uważnie przeczytałeś ten akapit”), to z czasem ich wysiłek i osiągnięcia wzrastają.

Dlatego ważne jest, jak wyrażamy naszą pochwałę.

Pochwała motywuje

Pochwały mogą być skutecznym narzędziem zachęcającym uczniów i motywującym ich do dalszej nauki. Aby to osiągnąć, musimy jednak użyć odpowiednich pochwał. Jeśli mamy pozytywne nastawienie do możliwości uczniów, jesteśmy szczerzy, promujemy wysiłek, samodzielność i postęp, to możemy pomóc uczniom w rozwoju.

Brak sarkazmu

To niby oczywistość, ale czasami nauczycielowi wydaje się, że trochę “humoru” nie zaszkodzi i wplatają nutkę “złośliwości”. Może to być np. zdanie: “Nie spodziewałem się, że ci się uda” lub “Każdy ma czasem przebłysk inteligencji”.

Uczniowie doświadczają zbyt wiele sarkazmu w domu i ze strony rówieśników, więc w szkole jest on całkiem zbędny. Pochwała powinna być zachęcająca i doceniająca.

 

 

Inspiracja artykułem Barbary Blackburn: https://www.middleweb.com/26483/the-6-characteristics-of-effective-praise/