Mamy zróżnicowane opinie na temat przydziału uczniów do grup. Niektórzy są za losowaniem, inni za doborem według zdolności lub według potrzebnych umiejętności. Część nauczycieli uważa, że grupy mieszane zdolnościami nie są dobre, gdyż szkodzą uczniom uzdolnionym. Na pewno decyzja o składzie grupy powinna zależeć od rodzaju zadania, jakie grupa ma wykonać.
W tym wpisie oprę się na artykule Josepha Manfre, nauczyciela matematyki, ale myślę, że wnioski pasują też do innych przedmiotów. Będę optować za grupami zróżnicowanymi.
Niektórym nauczycielom wydaje się, że podział uczniów na zróżnicowane grupy, do których są przydzieleni uczniowie o różnych zdolnościach i możliwościach, ogranicza uczniów, którzy lepiej sobie radzą. Chodzi o uczniów, którzy mają dobre wyniki, są szybcy, prawidłowo wykonują zdania. Postępowanie nauczyciela w stosunku do takich uczniów polega na przydzielaniu im zadań dodatkowych, aby przyspieszyć ich naukę. Takie działanie zwiększa przepaść pomiędzy tymi uczniami, a resztą klasy. W rzeczywistości, im bardziej przyspieszamy naukę, tym mniej skupiamy się na głębokim uczeniu się ucznia i na analizowaniu sposobów myślenia. Lepszą strategią jest nie więcej i dalej – ale głębiej.
Pewnym rozwiązaniem może być praca uczniów w zróżnicowanej grupie. Podczas takiej pracy generowanych jest więcej pomysłów i są one dyskutowane. Uczniowie muszą wybrać najlepszą drogę rozwiązania, czyli muszą wytłumaczyć wybór i potrafić rezygnować z pomysłów, które nie są dobre. Może być wtedy obecne pytanie – DLACZEGO, a ono jest najważniejsze w uczeniu się i istnieje większa szansa na głębokie uczenie się.
Przy współpracy w zróżnicowanej grupie ważne jest przyjęcie kilku zasad.
Nauczyciel:
- Nauczyciel ma nadrzędne przekonanie: Wszyscy uczniowie są w stanie uczyć się matematyki. Niektórzy potrzebują więcej czasu, inni potrzebują alternatywnych podejść lub dodatkowych wskazówek, ale wszyscy mogą nauczyć się matematyki.
- Nauczyciel widzi sens pracy w zróżnicowanej grupie i taką organizuje.
Uczniowie:
- Praca na rzecz grupy
Uczniowie muszą dostrzegać wartość angażowania się w pracę grupy, w dyskusje i wzajemną pomoc. Uczniowie współpracują ze sobą na korzyść całej grupy, a nie tylko dla własnego sukcesu.
- Błędy
Popełnianie błędów powinno być doceniane, jako istotnego czynnika przyczyniającego się do uczenia się. Dzięki temu minimalizuje się niepokój związany z matematyką.
- Równość
Każdy członek grupy ma szansę wypowiedzenia się i zadawanie pytań.
Bardzo ważne jest udzielanie wyjaśnień, dlaczego wybrane przez grupę rozwiązanie jest dobre i jeszcze trudniejsze – dlaczego jakieś rozumowanie nie jest dobre.
- Wzajemne uczenie się
Uczniowie uczą się wzajemnie od siebie. Dzięki temu uczniowie „słabsi” mają szansę otrzymać pomoc, a „mocniejsi” tłumacząc – uczą się.
- Potencjał grupy
Uczniowie są świadomi tego, że pracując w zróżnicowanej grupie mogą liczyć na różnorodność pomysłów i możliwość ich przedyskutowywania, co prowadzi do lepszego zrozumienia pojęć.
O tych sprawach warto z uczniami rozmawiać, tak aby ze zrozumieniem i akceptacją przyjęli proponowane zasady.
Dzięki pracy w zróżnicowanych grupach, korzystają wszyscy, „słabsi” uczniowie, gdyż mogą liczyć na pomoc; a „mocniejsi” dlatego, że uczą się sprawnej komunikacji matematycznej.
Inspiracja artykułem Josepha Manfre
https://www.edutopia.org/article/advantages-heterogeneous-student-groups-math
Cenny artykuł. Praca w grupie ma wiele zalet i niesie za sobą sporo korzyści dla ucznia, co potwierdza powyższy artykuł. Dla mnie praca w grupie to również coś więcej niż wspólne rozwiązanie (bądź próba rozwiązania) zadania. To proces dzięki, któremu uczeń ma możliwość rozwijać umiejętności, m.in.: zrozumienie, docenienie pracy innych, akceptacja pomysłów kolegów, argumentowanie swojego zdania, czasem rezygnacja ze swojego stanowiska, udzielanie i przyjmowanie pomocy. Co do łączenia uczniów w grupy – bardziej preferuję pracę ze zróżnicowanymi grupami, nie wykluczam jednak celowych doborów – zależnie od celu, zadania itp.
Racja absolutna, często nie doceniamy pracy zespołowej, która uczy podstawowej umiejętności potrzebnej w dorosłym życiu.
Inna sprawa to konflikt opinii:
Nauczyciel – to opóźnia nauczanie i jest stratą czasu
Uczniowie – lubimy i cenimy prace zespołową