Tym razem zajmę się takimi propozycjami, które wykorzystują do wzajemnego poznania się – czytanie, pisanie i wypowiadanie się. Pomysły oparte są o wzajemne korzystanie uczniów z siebie nawzajem w procesie uczenia się, czyli budujące czwartą strategię oceniania kształtującego (Umożliwianie uczniom, by korzystali wzajemnie ze swojej wiedzy i umiejętności).
W założeniu jest, że dzielenie się niedoskonałymi przykładami własnej twórczości pisarskiej pomagające budować zaufanie w klasie szkolnej. Również wspólne pisanie, czytanie i przygotowanie wypowiedzi pomaga tworzyć społeczność klasową, w której uczniowie czują się bezpiecznie, dzieląc się swoimi pomysłami i ciesząc się wspólną pracą.
Warto zacząć od mniejszych zadań, aby uczniowie od samego początku mogli uwierzyć w sukces i widzieć siebie, jako przyszłych pisarzy.
Przykłady tematów
O samym sobie. Na początku roku nauczyciel przedstawia listę pytań, które zachęcają uczniów do dzielenia się informacjami o sobie, a następnie prosi ich o wykorzystanie odpowiedzi na te pytania do napisania akapitu o sobie.
Dzięki podzieleniu się tymi informacjami, nauczyciel i inni uczniowie poznają się bliżej. Ważne jest, że uczniowie sami mogą wybrać to, o czym napiszą.
Oto kilka przykładów pytań dla uczniów:
- Na co się cieszysz w tym roku w szkole?
- Co może pomóc Ci odnieść sukces w tym roku w szkole?
- Co lubisz robić poza szkołą?
- Jaki film poruszył Cię najbardziej i dlaczego?
- Jaka postać literacka jest Twoją ulubioną i dlaczego?
- Co powoduje, że wpadasz w kłopoty? Czy masz cechę, która wpędza Cię w kłopoty? Wyjaśnij.
- Wolałbyś być wielkim muzykiem, sportowcem, naukowcem, politykiem, przedsiębiorcą czy pisarzem? Wyjaśnij.
Moja cecha
W klasie przeprowadzana jest burza mózgów na temat cech, jakie mają ludzie. Następnie każdy z uczniów wybiera jedną z nich, która go charakteryzuje i opisuje krótką historię ze swego życia, która pokazuje, że właśnie taką cechę posiada. W swoim opowiadaniu nie używa nazwy tej cechy. Zadaniem reszty uczniów jest zgadnięcie, o której cesze uczeń napisał.
Jestem bardziej jak…..
Nauczyciel daje uczniom listę przeciwstawnych pojęć, np.: ogień – lód, zima – lato, śniadanie – obiad, szafka na akta – szafka na leki, łódź – samolot itp. Uczniowie indywidualnie wybierają jedną z par i przy pomocy metafory próbują uzasadnić, która opcja z pary bardziej opisuje ich samych.
Żywa refleksja
Uczniowie piszą wiersz lub akapit, który pokazuje ich myśli, uczucia i/lub pytania dotyczące ważnego wydarzenia z ich życia. Powinno to być coś, co dobrze pamiętają i co miało na nich wpływ.
Recenzja książki w obrazach i słowach
Uczniowie wybierają książkę, którą przeczytali w czasie lata i im się spodobała. Tworzą obraz lub slajd który zawiera zdjęcie okładki książki, słowa i obrazy, które przedstawiają ważne aspekty książki i wyjaśniają, dlaczego książka im się podoba. Następnie prezentują slajdy swoim kolegom i koleżankom i rekomendują książkę. Nauczyciel sporządza listę polecanych przez uczniów książek, z której uczniowie mogą w przyszłości skorzystać.
Refleksja obrazowa
Nauczyciel przedstawia uczniom różne fotografie obrazów. Zadaje uczniom pytania:
- Jak myślisz, co ludzie/zwierzęta myślą i czują na tym obrazie?
- Jaki okres historyczny i miejsce, Twoim zdaniem, są przedstawione na obrazie?
- Jakie wrażenie robi na tobie ten obraz?
- Jak myślisz, co zainspirowało artystę do namalowanie tego obrazu?
- Jakie masz pytania dotyczące obrazu?
Następnie uczniowie, którzy wybrali ten sam obraz łączą się w zespoły i piszą wspólnie (wymyśloną przez nich) historię związaną z obrazem. Na przykład – jak i dlaczego powstał obraz, co chciał przedstawić artysta, co myślały osoby i postacie przedstawione na obrazie.
We wszystkich tych propozycjach nie jest ważny wybór, ale uzasadnienie wyboru zawarte w opisie.
Po wykonaniu takich zadań przez uczniów, nauczyciel wie znacznie więcej o uczniach niż na początku, a uczniowie lepiej się znają i rozumieją.
Inspiracja artykułem Kasey Short: https://www.edutopia.org/article/ela-activities-start-school-year