Trzeci wpis w temacie – 5 znaczących badań.
3. Łączenie wiedzy już posiadanej z nową wiedzą.
Ważne jest powiązanie starej wiedzy z nową, budowania na bogatym fundamencie na tym, co już uczniowie wiedzą i rozumieją.
W badaniu z 2023 r. przeprowadzonym przez Harvard naukowcy porównali tradycyjne podejście do nauczania poprzez rozwijanie umiejętności, takich jak zapoznawanie uczniów z główną ideę lub pozyskiwanie informacji z tekstu, z podejściem wymagającym od uczniów zapoznania się z częściami tematu i na nich budowanie całości.
Na przykład, jeśli uczniowie mają się nauczyć o tym, jak zwierzęta przetrwają w trudnych warunkach, to zaczynają od konkretnych przypadków (np. życie niedźwiedzi polarnych w Arktyce), co później pomoże im w trudniejszych, ale powiązanych koncepcjach, takich jak adaptacja i ekosystemy.
W porównaniu ze swoimi rówieśnikami, uczniowie w podejściu opartym na zapoznaniu z tłem uzyskali o 18 procent wyższe wyniki w późniejszych testach czytania ze zrozumieniem związanych z naukami ścisłymi, niż uczniowie nauczani tradycyjnie.
Kolejne badanie z 2023 r. , tym razem przeprowadzone przez naukowców z University of Virginia, wykazało również poprawę wyników czytania o 16 punktów procentowych.
Wniosek jest taki, że warto nawiązywać do tego, co już uczniowie znają i również identyfikować nowe terminy i pojęcia, a następnie łączyć je i tworzyć nową wiedzę. W 2013 r. badacze odkryli , że gdy uczniowie szóstej klasy tworzyli mapy pojęciowe, aby połączyć powiązane idee, to ich wyniki czytania ze zrozumieniem gwałtownie wzrosły.
Następne badania, które zgadzają się z moją obecną intuicją. Ale muszę przyznać, że doszłam do tego po latach. Ucząc matematyki na początku wydawało mi się, że stale uczę rzeczy, o których moi uczniowie nie mają na początku pojęcia. Dopiero potem zauważyłam, że oni mają wiele skojarzeń, które pomagają im w zrozumieniu nowych tematów. Dlatego cenię pytanie zadawane uczniom: „ Z czym ci się to kojarzy”, „Co na ten temat już wiesz?”.
Inna sprawa wynikająca z powyższych badań daje wskazówkę, aby budować tę „wcześniejszą” wiedzę poprzez rozpoczynanie od konkretnych przykładów. To wydaje mi się bardzo dobrą wskazówką.
Korzystałam z artykułu Youki Terada i Stephen Merrill