Ten wpis przeznaczony jest dla rodziców, którzy chcą pomóc swojemu dziecku w uczeniu się, poprzez prowadzenie z nim OK zeszytu. Oczywiście, najlepiej byłoby, gdyby w szkole uczeń prowadził OK zeszyt, ale jeśli w szkole nie ma tego zwyczaju, to można pokusić się o – OK zeszyt domowy.

Propozycja jest ambitna i wymaga poświęcenia na sprawy szkolne, cennego czasu w domu. Trzeba zmierzyć siły na zamiary, bo prowadzenie OK zeszytu z dzieckiem w atmosferze wymagań i zdenerwowania na pewno nie jest warte wysiłku i może nawet szkodzić dziecku, które nabierze niechęci do wszelkiego dokumentowania swojej nauki. Dlatego w pierwszej kolejności trzeba ustalić z dzieckiem, czy chce z nami w tej dziedzinie współpracować, trzeba mu powiedzieć, na czym będzie wspólna praca polegała i że nie będzie krytykowana, ani oceniana. Jeśli dziecko z biegiem czasu uzna, że ten „obowiązek” nie pomaga mu w nauce, to nie należy się upierać i można wrócić do sprawy po pewnym czasie. Warto też pamiętać, aby z czasu po lekcjach nie czynić drugiej szkoły. Dlatego trzeba zadbać, aby OK zeszyt domowy był dla dziecka atrakcyjny. Atrakcyjność wynika w dużej mierze z tego, że autorem OK zeszytu i jego jedynym właścicielem jest dziecko.

W OK zeszycie powinny być co najmniej cztery elementy, które odróżniają OK zeszyt od zwykłego zeszytu: cele, kryteria sukcesu, refleksja uczącego się i informacja zwrotna do pracy uczącego się.

Prowadzenie OK zeszytu domowego zależy od tego, co się dzieje w klasie szkolnej, a w szczególności czy nauczyciel podaje cele lekcji i kryteria sukcesu do lekcji, zadania edukacyjnego i sprawdzianu oraz czy formułuje informację zwrotną na temat pracy ucznia. Oczywiście, jeśli to robi, to mamy znacznie łatwiejsze zadanie. Zajmijmy się w takim razie trudniejszym zadaniem, gdy tego nie ma.

  • Wyjaśnienie.

Wyjaśniamy o czym OK zeszyt domowy będzie i pytamy dziecko, czy chce go z nami prowadzić.

  • Zgoda

W razie wyrażenie przez dziecko zgody i po rozmowie z nim razem kupujemy zeszyt, który się dziecku podoba. Dziecko ozdabia go jak chce, wpisuje powody jego prowadzenia, rysuje, wkleja itd.

  • Cele.

Możesz wspólnie z dzieckiem zastanowić się nad celami lekcji. Przeważnie masz zapisany temat, więc wiesz – o czym było. Warto zapytać: Jak myślisz, po co się tego uczyliście? Warto, aby dziecko zapisało swoje cele w zeszycie, a jak nie umie jeszcze pisać, to można mu samemu zapisać, lub przedstawić je graficznie.

  • Kryteria sukcesu

Drugie pytanie, które oczekuje odpowiedzi to: Po czym poznasz, że cele zrealizowałeś?

Jeśli np. lekcja była o lesie i jako cel wyznaczyliśmy poznanie drzew, to kryterium może być – rozpoznaję i nazywam 5 gatunków drzew z lasu, albo – odróżniam kształt liści 5 gatunków drzew.

  • Refleksja

Refleksja należy całkowicie do dziecka. Aby mu pomóc, możesz zadać mu pytanie pomocnicze: Czego się nauczyłeś, co cię zainteresowało, jakie masz pytania na ten temat? itd.

Polecam pudełko refleksji, które można zakupić: https://civitas.com.pl/pl/p/Pudelko-Refleksji/85. W nim można znaleźć około 30 różnych sposobów na animowanie refleksji.

  • Informacja zwrotna

Pełna informacja zwrotna powinna odnosić się do kryteriów sukcesu, i powinna zawierać – co uczeń zrobił dobrze, co i jak ma poprawić oraz wskazówki, jak ma się dalej rozwijać.

Jeśli nauczyciel podał kryteria sukcesu do zadania, czy sprawdzianu, przed wykonaniem przez  dziecko pracy, to można się do nich odnieść, jeśli nie to można odwołać się do tych, które wraz z dzieckiem zostały ustalone w OK zeszycie domowym.

W OK zeszycie domowym można ograniczyć informację zwrotna do zastanowienia się, co i jak poszło dobrze, a co źle. Można ją wspólnie opracować z dzieckiem. Jeśli nauczyciel wcześniej udzielił informacji zwrotnej (nie oceniał stopniem, tylko dał komentarz do pracy), to można wspólnie z dzieckiem ten komentarz przeanalizować. Jeśli nauczyciel tego nie zrobił, to można wspólnie z dzieckiem napisać komentarz

do pracy.  Nie trzeba odnosić się do każdego kryterium, można wybrać, to które jest najważniejsze. Chodzi o to, że czym więcej uwag, tym mniejsza szansa, że uczeń je zapamięta i je wykorzysta. Lepiej mniej niż więcej.

Można też poprosić dziecko, aby dokonało samooceny. Małe dziecko może dokonać jej przy pomocy świateł drogowych, a starsze przy pomocy listu do samego siebie.

Samoocena uczy samodzielności i odpowiedzialności.

Warto pamiętać o dwóch sprawach:

– OK zeszyt jest własnością dziecka. Trzeba pozwolić mu na malowanie w zeszycie, ozdabianie, go jak chce. A przede wszystkim – nie oceniać, nie krytykować, tylko się zachwycać.

– Podejmując się pracy z OK zeszytem domowym bierzemy na swoje barki obowiązek. Nie każdy ma możliwości i środki, aby go wypełniać. Weźmy to pod uwagę.

 

Co zyskujemy?

Nasze dziecko świadomie się uczy, wie czego i po co się uczy, wie – po czym pozna, że się nauczyło, widzi, że nauka ma sens.

Masz kontakt z tym, czego dziecko się uczy. Możesz mu pomóc, wesprzeć go i mieć sensowny z nim kontakt.

Dziecko uczy się odpowiedzialności i samodzielności, które mu się w życiu przydadzą.