Dzieci, podobnie jak dorośli, przechodzą okresy skupionej i rozproszonej uwagi. Czas trwania danego okresu zmienia się z wiekiem. Według neurologa i nauczycielki Judy Willis u uczniów w szkole średniej, skoncentrowana nauka trwa najdłużej 20–30 minut i wymagane są przerwy od trzech do pięciu minut.

Leonardo Cohen i jego zespół w badaniu z czerwca 2021 r. wyjaśnia na czym polegają korzystne przerwy. Jego zdaniem włączanie przerw w naukę odgrywa porównywalną rolę do praktyki uczenia się nowych umiejętności.

Przerwy dla mózgu mogą przybierać różne formy w klasie, w zależności jaki mamy dla nich cel.

Pożądane są przerwy na poprawienie nastroju uczniów i na zwiększenie poziom neuroprzekaźników regenerujących, takich jak dopamina, w ich trakcie zalecany jest śmiech, ruch, słuchanie muzyki i interakcję z rówieśnikami. Przerwy obejmujące aktywność fizyczną nie tylko zapewniają uczniom chwilę odprężenia, ale także zwiększają przepływ krwi i dopływ tlenu do mózgu, stymulując aktywność mózgu i pomagając uczniom odzyskać koncentrację po zmęczeniu.

Przypomina mi to dawny zwyczaj gimnastyki śródlekcyjnej. Niestety w starszych klasach ten zwyczaj już całkiem zanikł.

W tym wpisie 14 propozycji, jak zorganizować taką przerwę dla mózgu.

Przerwy powinny mieć miejsce, zanim pojawi się zmęczenie, nuda, rozproszenie i brak uwagi.

Przerwy mózgowe nie wymagają zakłóceń procesu uczenia się, mają na celu ożywić mozg.

  1. Twórcze kończenie

Nauczyciel może zrobić uczniom przerwę na dokończenie podanego przez niego zdania lub na dorysowanie czegoś, co zaczął rysować. Może to być coś związanego z tematem lub nie. Jeśli nauczyciel pozwala uczniom na kreatywność, to okazuje się, że uczniowie w zaskakujący sposób podchodzą do tego zadania.

  1. Trenowanie ruchu

Ćwiczenie rozpoczynające się od dotknięcia przez uczniów czubka nosa prawym palcem wskazującym, a następnie dotknięcia ucha palcem wskazującym lewej ręki. Następnie zmiana położenia dłoni i dotykanie czubka nosa palcem wskazującym lewej ręki i przesunięcie palcem wskazującym prawej ręki, aby dotknąć ucha. Może to być inny układ ćwiczeń

Nie jest to na początku łatwe ćwiczenie, mogą być potrzebne próby.

  1. Zabawne pytania

Połączenie uczniów w pary i poproszenie ich o zadanie sobie wzajemnie pytań, na przykład:

  • Wolałbyś żyć w świecie bez technologii czy w świecie bez dostępu do natury?
  • Wolałbyś umieć rozmawiać ze zwierzętami, czy płynnie mówić wszystkimi ludzkimi językami?
  • Czy wolałbyś mieć swoją jako najlepszego przyjaciela ulubioną postać z filmu, czy ulubionego bohatera z książki jako brata lub siostrę?

Aby dodać element ruchu, można poprosić uczniów, aby stanęli w sali po stronie wybranej odpowiedzi.

  1. Odpocznij i zastanów się

Nauczyciel ustawia minutnik na trzy do pięciu minut i włącza cichą, uspokajającą muzykę w tle. Uczniowie mogą zamknąć oczy i głęboko oddychać, robiąc krótką przerwę i pozwalając swoim umysłom oczyścić się, przetworzyć to, czego właśnie się nauczyli i przygotować się na następną część zajęć.

  1. Rzut śnieżką

Każdy uczeń zapisuje na kartce papieru coś, co go stresuje, a następnie zgniata kartkę w kulkę. Na dany znak wszyscy uczniowie rzucają „śnieżkami” przez pokój, każdy łapie jedną z nich i ją czyta. Uczniowie sami wybierają, co napiszą, jeśli nie mają nic na myśli, to zgniatają pustą kartkę.

  1. Samolot

Uczniowie podzieleni są na małe grupy i razem składają z papieru jeden samolot. Uczniowie sami w grupie wymyślają, jak go wykonać. Następnie przedstawiciele grup puszczają samoloty w powietrzu i wszyscy patrzą, który z nich doleci najdalej.

  1. Układanka

Grupy otrzymują puzzle do złożenia. Członkowie grup mają za zadanie złożenie jak najszybciej puzzla, ale nie mogą się porozumiewać słownie.

  1. Balon

Uczniowie stają w kręgu trzymając się za ręce, nauczyciel wrzuca do środka nadmuchany balon. Zadaniem kręgu jest utrzymanie balonu w powietrzu, bez puszczania się za ręce.

  1. Zdjęcie

Nauczyciel przedstawia uczniom zdjęcie, obrazek, grafikę, dźwięk, który nie jest dla uczniów znany i pyta ich co to może być? Podawanie propozycji rozbudza ciekawość uczniów.

  1. Bierki

Nauczyciel rozrzuca bierki. Zadaniem kolejnym uczniów jest podejście do stosiku i wyciagnięcie jednego elementu bez poruszenia innych. Można zapisywać liczbę udanych ruchów i zachować zapis na następny raz.

  1. Gra słowna

Nauczyciel proponuje uczniom zabawę w grupach polegająca na odgadnięciu pięcioliterowego słowa. Jeden uczeń wymyśla słowo, a reszta próbuje zgadnąć w 6 próbach. Uczniowie podają litery i ich miejsce w słowie, a osoba, która wymyśliła słowo wykłada jeden z kafelków:

  • zielony kafelek oznacza, że ​​litera jest w słowie i we właściwym miejscu,
  • żółty kafelek oznacza, że ​​litera jest w słowie, ale w niewłaściwym miejscu,
  • szary kafelek oznacza, że ​​litery w ogóle nie ma w słowie.
  • 5, 4, 3, 2, 1

Kilka minut rozciągania i poruszania się po sali. Nauczyciel proponuje wykonanie kilku ćwiczeń gimnastycznych. Na przykład pięć uniesień kolan, cztery podskoki, trzy pompki, dwa głębokie oddechy, a na końcu przysiad.

  • Sprawdzanie AI

Nauczyciel generuje w AI kilka obrazów, zadaniem uczniów jest odgadniecie, który z nich jest prawdziwy, a który jest wygenerowanym oszustem. To pomaga w zmniejszeniu zaufaniu do AI.

  • Niewidzialne obrazki

Nauczyciel prosi uczniów zabawę w parach. Jeden uczeń rysuje palcem obrazek na plecach partnera. Zadaniem osoby jest odgadniecie, co zostało „narysowane”. Aby ułatwić zgadywanie, warto określić kategorie do rysunku, takie jak na przykład: żywność, zwierzęta, kwiaty itp.

 

Moim zdaniem powinniśmy unikać rywalizacji podczas tych przerw, gdyż przy rywalizacji mózg nie odpoczywa.

Inspiracja artykułem Paige Tutt

https://www.edutopia.org/article/17-brain-breaks-tailored-for-high-schoolers?utm_content=linkpos1&utm_source=edu-