Ocena koleżeńska

1,5 strony czytania

Nauczyciele zwracają uwagę na to, że na lekcji brakuje czasu na przygotowanie uczniów do oceny koleżeńskiej i samooceny. Jak przekonać nauczycieli, że warto się popracować w tym kierunku i dać uczniom czas na naukę samooceny i oceny koleżeńskiej? Warto popracować nad przygotowaniem, a potem zbierać owoce.

Jeśli zapytamy nauczycieli, ile czasu poświęcają na sprawdzenie pracy klasowej jednej klasy, to uświadamiają sobie, że jest to czynność czasochłonna i pracochłonna. Mnie osobiście samo sprawdzanie klasówki zajmuje 5 godzin, a jeśli decyduje się na pisanie informacji zwrotnych, to znacznie dłużej.

Jeśli uda się uczniów nauczyć oceny koleżeńskiej, to “zabiera” ona 15 minut podczas lekcji. Czysty rachunek, że się opłaca. Ocena koleżeńska niesie za sobą jeszcze inne cenne korzyści – uczniowie uczą się wzajemnie od siebie i głębiej wnikają w temat.

Nadal jednak mamy problem: Jak szybko i skutecznie uczyć oceny koleżeńskiej i samooceny.

Warto zdawać sobie sprawę z przeszkód i niewłaściwego rozumienia oceny koleżeńskiej:

• Podstawowa rafa, polega na poleceniu uczniom ocenić się na stopnie. Trzeba jasno powiedzieć, ocena koleżeńska to informacja zwrotna.
  
• Inna przeszkoda, to ambicja, aby ocena koleżeńska była pełną informacja zwrotną. To jest dla ucznia zadanie ponad siły i możliwości.
  
• Trzecia przeszkoda, to nieumiejętność formułowania przez uczniów informacji zwrotnej, co owocuje brakiem korzyści po stronie ocenianego.
  

Uczniowie naśladują nauczyciela, dlatego trzeba zadbać, aby nauczycielska informacja zwrotna była dobra. Warto stosować formatki do oceny koleżeńskiej, takie, które ułatwią formułowanie informacji zwrotnej uczniom.

Trzeba koniecznie omówić z uczniami sens stosowania samooceny i oceny koleżeńskiej.

Ale najważniejsze samemu się przekonać, że to dla uczniów jest to skarb w uczeniu się i na ich dorosłe życie.

Warto spróbować, może się opłaci!

Zaproponuję osiem wskazówek:

1. Pytać uczniów, co im dała informacja zwrotna, którą otrzymali od nauczyciela. Analizować – jaka informacja zwrotna jest efektywna, a jaka nie. Można poprosić uczniów, aby sami wskazali, co w informacji zwrotnej przekazywanej przez nauczyciela im pomogło, a co nie. Taka analiza pomaga nauczycielowi doskonalić własną informacje zwrotna, a w konsekwencji jest to dobry przykład dla uczniów do naśladowania.
   
2. Przygotować formatki do wpisywania informacji zwrotnej: kolumna z kryteriami sukcesu; kolumna z oceną – co dobrze, a co źle w danym kryterium; kolumna – jak poprawić to, co nie jest dobrze. Na dole w formatce – rady jak dalej pracować.
   

   Jeśli nauczyciel stosuje w swojej informacji taką formatkę, to uczniowie w ocenie koleżeńskiej też ją użyją, co ułatwi im pracę. Można też stosować symbole, które będą przyporządkowane każdej części informacji zwrotnej, to skraca zapis.
   

3. Po tym przygotowaniu warto oceniać wspólnie z uczniami anonimową pracę ucznia. Formułować wspólnie informację zwrotną do tej pracy. Ten czas może być wykorzystany na dyskusję, co z informacji zwrotnej pomoże uczniowi się uczyć.
   
4. Przed planowanym sprawdzianem określać razem z uczniami: Jak ma wyglądać dobra praca. Czyli określić kryteria sukcesu. Można też pokazać uczniom dobrze wykonaną pracę na ten temat.
   
5. Po wykonanym przez uczniów sprawdzianu, trzeba go omówić, czyli pokazać uczniom – jak powinna wyglądać dobra praca, jakie mogły wystąpić błędy.
   
6. Pierwsze prace do oceny koleżeńskiej wybrać krótkie i łatwe do ocenienie. Po wykonaniu oceny koleżeńskiej, poprosić uczniów, którzy otrzymali od kolegi lub koleżanki informację zwrotną, która pomogła im w poprawie pracy, o przeczytanie jej, bądź jej pomocnych fragmentów.
   
7. Jeśli uczniowie zgłaszają trudność w formułowaniu oceny koleżeńskiej, to im pomóc.
   
8. NIGDY nie przeliczać informacji zwrotnej na stopnie.