Lekcja otwarta dla rodziców

Zaprośmy rodziców na lekcję, podczas której przekonają się najlepiej, na czym polega OK. Taką lekcję zorganizowała i opisała Ewa Jurkiewicz.

W artykule zamieszczony jest scenariusz lekcji.

5 stron tekstu

 

To była lekcja otwarta, na którą rodzice zostali zaproszeni jako goście i obserwatorzy, a prowadziłam ją z gimnazjalistami. Aby rodzice nie byli całkiem bezczynni, na początku lekcji mieli do rozwiązania zagadkę, zaś na końcu lekcji dzieci wręczyły im napisane do nich listy (to była super nagroda – każdy gość-rodzic otrzymał list z podziękowaniem od swojego dziecka za trud codzienny).

 
 

Po powitaniu gości przeczytałam uczniom list, w którym był zawarty temat lekcji i cel, a uczniowie zapisali je w zeszytach.

 
 

By zastosować się do rad św. Mikołaja, uczniowie musieli wykonać kilka zadań w zespołach, m.in. przeprowadzić scenki. Te, które powstały, były bardzo obrazowe i przekonujące, miały elementy humorystyczne – jestem dumna z pomysłowości uczniów. W jednej ze scenek rodzice mogli zobaczyć samych siebie, jak czasem narzekają na szkołę i stopnie lub ich brak.

 
 

Cel lekcji udało mi się osiągnąć, a informacje zwrotne od rodziców i uczniów o lekcji były zadowalające. Oto kilka wypowiedzi rodziców:

 
 

pytanie: Które ocenianie jest skuteczniejsze, pożyteczniejsze? Dlaczego?

“Ocenianie kształtujące wskazuje drogę, a zdania z informacją zwrotną ukierunkowują pracę.”

“Być może jest to pozytywne, ale jestem tradycjonalistką.”

“Nie umiem oceniać, jestem przyzwyczajona do “starego” nauczania.” 
 

“Za skuteczniejsze i pożyteczniejsze uważam, oczywiście, ocenianie kształtujące. Dzieje się tak dlatego, że taki sposób oceniania wzbudza u dzieci chęć do pracy, zwłaszcza pracy w grupie, motywuje do działania (nie dołuje ucznia na starcie). To dobra metoda pracy z uczniem, popieram ją.”

“Nie rozumiem tego oceniania, ale lekcja była bardzo efektywna; uważam, że lekcja była interesująca, każdy mógł się wypowiedzieć i pomyśleć, i zapamiętać główne wartości.”

“Skuteczniejsze jest OK. Zdania z informacja zwrotną są bardzo pouczające, kształtujące. (…) To jest wspaniałe.”

Generalnie rodzice stwierdzili, iż chcieliby chodzić do szkoły, która ocenia kształtująco. Wśród obecnych nie było ani jednego głosu negatywnego.

 
 

Na to samo pytanie odpowiedzieli także uczniowie. Oto niektóre z wypowiedzi:

“Jakie wolę ocenianie? Takie, które mnie dobrze nauczy. Ocenianie kształtujące jest dobre, ale zawsze może być lepszy sposób.” (Ciekawa jestem tego lepszego oceniania, bo nie znajduję… – to mój przypis).

“Wolę OK, bo np. mogę znać pytania, jakie będą na sprawdzianie i mogę dostać lepszą ocenę i mieć mniej nauki.”

“OK ułatwia naukę.”

Byli tacy i rodzice ,i uczniowie, którzy powiedzieli mi krótkie, ale jakże wymowne: dziękuję, chce więcej takich lekcji. A ja poprowadzę je dla uczniów, (wciąż się uczę OK) a dla rodziców mam jeszcze zaplanowane mini-warsztaty.

 
 

 
 

Imię i nazwisko
Ewa Jurkiewicz, wychowawca kl. 2f gimnzajum

Nazwa szkoły

Gimnazjum nr 1
im. Noblistów Polskich w Gołdapi

Wykładany przedmiot

język polski

LEKCJA POLSKIEGO Z OK

DLA RODZICÓW!!!

Data: 5.12.08

Klasa 2 f

Temat: Z krainy świętego Mikołaja nadszedł list…

Powiązanie z wcześniejszą wiedzą:

Uczniowie mieli lekcje związane z poprawną polszczyzną, z gwarami i językiem potocznym, poznali wypasione słowniki współczesnej polszczyzny; byli na wycieczce w stolicy w Wilanowie, gdzie poznali dawną i współczesną formę pisania listów; byli w Instytucie Badań Żydowskich i w teatrze na musicalu “Romeo i Julia”
(tu obserwowali m.in. trudności w nawiązaniu dialogu pomiędzy skłóconymi bohaterami).

Cel nadrzędny: Zapoznać rodziców z elementami OK

Cele lekcji dla ucznia:

  1. Uświadomienie uczniom, iż rozmowa prowadzona poprawną tradycyjną polszczyzną może być zrozumiała i przyjemna dla wszystkich, i może w efekcie wiele nauczyć.
  2. Wdrażanie do umiejętności wyrażania opinii (w tym różnic OS i OK) i uczuć poprzez dialog w różnorodnych formach – od rozmowy (także telefonicznej) i gry w scence po pisemną (list, mail).

Cele sformułowane w języku ucznia:

  1. Przeprowadzisz rozmowę na wskazany temat, posługując się poprawną polszczyzną.
  2. Potrafisz wskazać plusy i minusy oceny sumującej bądź kształtującej i przekazać to w scence, odpowiednio uzasadniając.
  3. Umiesz poprawnie napisać list do rodziców, wyrażając w nim swoje uczucia.

Na Co Bezu (co uczniowie będą potrafili po lekcji):

  • będziesz umiał ułożyć dialog,
  • potrafisz wczuć się w rolę niczym aktor i umiejętnie wykorzystasz mimikę twarzy oraz gesty,
  • utrwalisz pisanie listu tradycyjnego bądź elektronicznego,
  • zapamiętasz pisownię zwrotów do adresata w listach,
  • uświadomisz sobie piękno poprawnej polszczyzny,
  • będziesz umiał dobrze dobierać argumenty,
  • wyćwiczysz umiejętne słuchanie,
  • będziesz przeprowadzał rozmowę telefoniczną swobodną, aczkolwiek bez wypasionych akcentów,
  • uświadomisz sobie różnice pomiędzy ocenianiem kształtującym i sumującym,
  • napiszesz list dziękczynny do rodziców, pamiętając o wstępie początku i zakończeniu oraz pozdrowieniach.

Kluczowe pytanie dla uczniów:

Kto na co dzień jest świętym Mikołajem?

Przebieg lekcji (metody i aktywności):

  1. N-l informuje ucz. o przesyłce w nietypowy sposób (np. Dostaliśmy list. Chcecie wiedzieć od kogo? Otóż od osoby, która występuje w naszej zagadce – już wiecie,
    tak, ale cicho sza… nasi goście nie wiedzą, zobaczymy, czy zgadną.
    Tu trzyczęściowa zagadka (patrz pomoce).
    Rodzice odgadują adresata listu (Mikołaj), a n-l informuje, że super nagroda będzie później.
  2. Zapis tematu lekcji: Z krainy świętego Mikołaja nadszedł list…
  3. i słowa kluczowego: Kto na co dzień jest świętym Mikołajem?
    (tu wypowiedzi uczniów, kto może być św. Mikołajem i co może zawierać list)
  4. Odczytanie listu i celu lekcji.
  5. Nauczyciel rozdaje zadania grupom (załącznik w liście).
  6. Uczniowie opracowują i prezentują swoje zadania – każdy!
  7. IZ dla uczniów o wykonanych zadaniach (ustne pochwały).

Notatki i dodatkowe ćwiczenia:

  1. Wykonanie zadań i zapis wniosków.
    Wnioski stanowią odpowiedź na pytanie: jakim językiem należy się posługiwać i jakie oceny są korzystniejsze w szkole. Uczniowie pisali maila do św. Mikołaja ze względu na czas
    Zapis w zeszycie.
  2. Zadanie indywidualne:
    Kto jest waszym indywidualnym św. Mikołajem? Napisz do niego (nich) krótki list dziękczynny. Dziękując za wszystko, co masz i uznasz za ważne.
    Uczniowie piszą list dziękczynny do rodziców.
  3. Wręczenie listów rodzicom na mikołajki i jednocześnie jako nagrodę za rozwiązanie zagadki z początku lekcji.
  4. Ewaluacja lekcji ( dla rodziców i dla uczniów).

Praca domowa

  1. Pracować nad poprawnością codziennego języka, uważnie kontrolując wypowiedzi swoje i rówieśników.
  2. Tylko dla chętnych: Co sądzisz o poprawnej polszczyźnie – wypowiedź w dowolnej formie.

Materiały i pomoce dydaktyczne:

 

1. Trzyczęściowa zagadka:

Pyt/odp.

1.

2.

3.

n-L

Jak w domu prosicie rodziców o kieszonkowe?

jak powiedziałyby to zwierzęta, ptaki, np. kury?

co odpowiadają rodzice?

Ucz.

Mmmmmmmiiiiiii

kokokoko

łaj łaj łaj

Rozwiązanie: Mi-ko-łaj!

 

2. List od św. Mikołajka (w kopercie zaadresowany):

Kraina Mikołaja, 5.12.2008 r.

 

Drodzy Gimnazjaliści z gołdapskiej II F!

 

    Doszły mnie słuchy, że lubicie posługiwać się słownikiem najmłodszej polszczyzny, jak go tam zwą… wypikany czy wypasiony… ha ha… wypasiony to ja jestem, ojojoj, moje brzuszysko, ale wracając do tematu: chcecie prawdopodobnie wprowadzić ten słownik jak obowiązujący w czasach, gdy wy będziecie dorośli? To mi spędza sen z powiek i dlatego do Was piszę.

    Otóż, jak mam przynieś prezenty ludziom obrażającym chorych lub zwracających się do siebie per idioto– – nie mogę, to przeczy zasadzie grzeczności, a niegrzecznym rózgą daję… Ha, a wy rózgi zapewne nie chcecie… to kłopot…hmmm… a czasu już niewiele, ale moje śnieżynki doniosły mi, iż nie wszyscy z Was preferują ten język. To jeszcze większy kłopot: bo co mam zrobić? Jednym dać, innym nie?
A Wy zawsze chcecie, mówicie: daj daj, mim, mi… ciekawe czy podziękować umiecie? Oj, kłopot, kłopot… ale… chyba na coś wpadłem, a ściślej mówiąc coś mi wpadło do głowy, światełko w tunelu, rozwiązanie niemożliwego… Ja nie przekonam do zmiany zdania tych, którzy lubią wypasione słownictwo, ale Wy szybciej przemówicie do swoich rówieśników. Tak, liczę na Waszą inteligencję i spryt, i dobrą wolę… przecież chcecie prezenty, prawda?

    Zatem przesyłam Wam instrukcję – porozmawiajcie na lekcji, której celem jest wykazanie, iż rozmowa poprawną tradycyjną polszczyzną może być zrozumiała i przyjemna dla wszystkich, i może w efekcie wiele nauczyć. Wykonajcie zadania, które zamieszczam poniżej powodzenia. Wierzę w Was, a przyjadę niebawem, bo do szóstego zostało mniej niż 10 godzin.

    Pozdrawiam i do zobaczenia!

Św. Mikołaj

PS. Instrukcja od świętego Mikołaja:

Podzielcie się na grupy, cel lekcji już znacie, a w przy zadaniach dla grup otrzymacie nacobezu.

 

2a. Załącznik w liście = zadania dla grup.

 

Grupa A.

Zad. 1.

Napiszcie 3 argumenty, które mogą przekonać waszych kolegów do używania poprawnej polszczyzny i 3 opowiadające się za najmłodszą polszczyzną. Przypomnij, jakie wrażenie wywarły na tobie zwroty z najmłodszej polszczyzny użyte w musicalu Romeo i Julia i wykorzystaj to w czasie rozmowy. Przeprowadźcie rozmowę telefoniczną na ten temat tak, aby św. Mikołaj był zadowolony.

Zad. 2 Napiszcie maila do św. Mikołaja o tym zadaniu.

Grupa B.

Zad. 1.

Zagracie zakochaną parę – ułóżcie słowniczek zwrotów do adresata, którym będzie sympatia. Wykorzystajcie informacje z Wilanowa i z wizyty na spektaklu o historii Romea i Julii. (klasa na wycieczce pisała listy miłosne), ale pamiętajcie, że żyjecie w XXI wieku. Pamiętajcie, że obserwują was śnieżynki św. Mikołaja.

Zad.2.

Przekażcie sobie ułożone zwroty w rozmowie telefonicznej.

Grupa C.

Zad. 1.

Zagrajcie uczniów w szkole – wasza scenka to lekcja, na której wciąż rozmawiacie, a uwagi nauczyciela nie skutkują. Nauczyciel traci cierpliwość i pyta (pytania dotyczą słownika poprawnej
polszczyzny i słownika wypasionego). Dostajecie negatywne oceny i czujecie się pokrzywdzeni, obgadujecie nauczyciela i ustalacie, że powiecie to tak, iż on będzie winny. Bo czyż rodzice wiedzą za co te jedynki? Niczego nie napisał w zeszycie.

Zad. 2.

Wyobraźcie sobie, że prowadzicie lekcje w Instytucie Badań – przedstawicie słuchaczom na czym polega niedoskonałość oceny sumującej (wykorzystajcie informację o postawie, słownictwie pracownika Instytutu Badań Żydowskich ze stolicy); wygłosicie krótką przemowę.

Grupa D.

Zad. 1.

Przeprowadźcie dialog pomiędzy matką i córką Agatką, która informuje oporną na nowiny matkę o tym, że nauczyciel w szkole nie stawie ocen, lecz tylko omawia pracę i mówi, co było dobre, a co jeszcze trzeba zrobić. Zgromadźcie odpowiednie argumenty. Celem scenki jest przekazanie wartości oceniania kształtującego. Tytuł waszej scenki: ocenianie kształtujące. Na podstawie tej scenki przeprowadzicie rozmowę tel.

Zad. 2. Matka Agatki dzwoni do matki Jacka i narzeka na brak ocen i na niewiedzę.

Grupa E.

Zad. 1.

Przeprowadźcie dialog pomiędzy matką i synem Jackiem, który informuje matkę o tym, że nauczyciel w szkole stawia dużo ocen, nie mówi, co było dobre, a co jeszcze trzeba zrobić. Celem scenki jest przekazanie niedoskonałości oceniania sumującego. Zgromadźcie odpowiednie argumenty. Tytuł waszej scenki: ocenianie sumujące. Na podstawie tej scenki przeprowadzicie rozmowę tel.

Zad. 2. Matka Jacka odbiera od matki Agatki telefon i też narzeka na brak wiedzy, bo ma tylko suche oceny.

 

3. Zdania podsumowujące.

Zdania podsumowujące dla uczniów

  1. Czego dowiedziałeś się na dzisiejszej lekcji? Może także o swoich rodzicach?
  2. Czy lekcja dała ci okazję do utrwalenia, przypomnienia wiedzy? Np. czego?
  3. Czy rozmowa codzienna musi zawierać nieetyczne sformułowania?
  4. Jakie zwroty do adresata zastosujesz do dorosłego, a jakie do rówieśnika?
  5. Wymień argument przekonujący do używania poprawnej polszczyzny w rozmowie?
  6. Czy przemawianie publiczne może sprawiać przyjemność i być zabawą?
  7. Jakie ocenianie wolisz naprawdę?
  8. Twoim zdaniem dzisiejsze nacobezu było przydatne w skali od 1 do 10
  9. Atmosfera lekcji była….
  10. Polonisto chcę ci powiedzieć…

Zdania podsumowujące dla rodziców

  1. Czego Pan (i) dowiedziała się na dzisiejszej lekcji o ocenianiu kształtującym?
  2. Które ocenianie jest skuteczniejsze, pożyteczniejsze wg Pana(i)? Dlaczego?
  3. Czy zdania z informacją zwrotną są Pan(-i) zdaniem przydatne czy też zmarnowanym czasem na lekcji? Proszę uzasadnić.
  4. Jak ocenia Pan(i) wartości lekcji ?
  5. Jak ocenia Pan (i) postawy uczniów?
  6. a) Pana(i) zdaniem dzisiejsze nacobezu było przydatne dzieciom w skali od 1 do 10…?
    b) Czy przydałoby się ono Panu (i), gdyby wykonywane zadania stanowiły pracę domową?
  7. Atmosfera lekcji była….
  8. Nauczycielu mogę powiedzieć, że….