Co uczniowie zyskują na wspólnym pisaniu?

1,5 strony czytania

Tytuł tego wpisu zapowiada zastanowienie się, czy wspólne pisanie tekstów, może pomóc uczniom się uczyć. Ale sprawa ma szerszy zasięg, można zapytać, czy wspólne wykonywanie przez uczniów poleceń przynosi korzyści dla ich uczenia się. W czwartej strategii oceniania kształtującego mowa jest o tym, aby umożliwić uczniom korzystanie nawzajem ze swojej wiedzy i umiejętności.

“Co dwie głowy, to nie jedna”

Można polecać uczniom w czasie procesu uczenia się pracę w zespołach i parach i to niezależnie od przedmiotu i wieku uczniów. Wszystkie wymienione w artykule korzyści można dzięki takiej pracy osiągać na wszystkich przedmiotach.

Pomysł, polegający na proponowaniu uczniom wykonania zadań w zespołach nie jest nowy. Uczniowie często pracują na lekcjach w grupach. Ale można pójść dalej i zaproponować odrabianie wspólne prac domowych, pisanie wspólnie sprawdzianów, przygotowanie do egzaminów. Dzięki wspólnej pracy, uczniowie uczą się od siebie. Nie jest to często stosowana praktyka w szkołach. Nauczyciele podnoszą kwestię samodzielności wykonania pracy i sprawiedliwości jej oceny. Zasadnicza sprawą jest cel z jakim zadajemy uczniom prace do wykonania. Jeśli naszym celem jest to, aby uczniowie się czegoś nauczyli, to wspólna praca może im jedynie pomóc, jeśli celem jest sprawdzenie wiedzy indywidualnego ucznia, to wspólna praca się nie sprawdza.

Weźmy przykład pisania wypracowania.

Większość z nas uważa, że praca pisarza jest pracą, którą wykonuje się w samotności. Jednak, ucząc się pisać, warto robić to z kimś. Szczególnie przy postępie technologii informacyjnych odkrywają się przed nami różne nowe możliwości.

Na przykład tak zwane chmury pozwalają pisać kilku osobom jednocześnie jeden dokument, a SMS-ami można wymieniać zdalnie fragmentami tekstu. To powoduje, że coraz więcej autorów tworzy wspólnie.

Czy można taki pomysł wykorzystać w klasie szkolnej?

Najpierw zastanówmy się, dlaczego chcielibyśmy, aby uczniowie pisali razem?

Taka aktywność:

• buduje zaufanie pomiędzy uczniami, uczy współpracy,
  
• wzbudza większą kreatywność i pomysłowość uczniów,
  
• przygotowuje uczniów do przyszłej pracy, gdzie będą musieli wspólnie opracowywać teksty,
  
• uczniowie uczą się od siebie wzajemnie,
  
• ułatwia pokonywanie trudności np. z ortografią lub interpunkcją.
  

Nie są to prawdopodobnie wszystkie korzyści, ale i tak jest ich sporo.

Następne narzucające się pytanie, to jak ocenić wspólną pracę?

Zależy w jaki sposób oceniamy pracę pisana wspólnie, czy stosujemy oceną kształtującą (informację zwrotna), czy sumującą (stopień). Jeśli sumująco, to możemy mieć trudności z ocena indywidulną, ale ocena kształtująca jest w tym przypadku wskazana i przydatna wszystkim wykonującym pracę wspólnie. Jeśli zależy nam na ocenie sumującej, to nie polecajmy uczniom pisania razem.

Jak zorganizować wspólne pisanie?

Jednym ze sposobów jest polecenie pisania przez każdego ucznia jednego z akapitów pracy. W tym przypadku każdy z uczniów może uzyskać natychmiast wskazówki od pozostałych uczniów i poprawić “na miejscu” swoje dzieło.

Inny sposób, to pisanie przez każdego ucznia tej samej części, a potem ustalanie wspólnej wersji. Wersja ta zapewne będzie lepsza niż wersje pierwotne.

Uczniowie z reguły łatwiej przyjmują uwagi od rówieśników i są skłonni poprawiać swoją pracę, aby była lepsza.

W klasie, czy poza klasą?

Warto pozwolić uczniom na wspólne pisanie poza salą lekcyjna, a nawet wspólnie np. wirtualnie. Wtedy można skorzystać z programów TIK, jak np. wspólne pisanie w chmurze, czy funkcja komentarzy.

Przykład wspólnego pisania tekstu, jest jedynie przykładem, te same reguły mogą się stosować do innych zadań polecanych do wykonaniu uczniom.

Korzystałam z artykułu Jermy Hyler (z dnia 8.08.2018): https://www.middleweb.com/38414/what-students-gain-by-writing-together/