W dobie komputeryzacji może wydawać się, że pismo ręczne może zaniknąć. Jednak pisanie odręczne wcale nie jest reliktem przeszłości, angażuje wiele zmysłów jednocześnie i wzmacnia zdolności poznawcze.

Pismo odręczne to coś więcej niż tylko kaligrafia, ma związek z myśleniem, umiejętnością czytania i pisania. W klasach młodszych pisanie odręczne ćwiczy  motoryki ręki, czego nie można się nauczyć na komputerze.

Niedawne badanie pokazują, że pisanie odręczne pomaga w nauce liter, pokazuje, że fizyczny akt tworzenia liter wzmacnia pamięć i przyspiesza proces uczenia się. Pismo odręczne, jest potężnym narzędziem, które przygotowuje młodych uczniów do czytania, poprawia ich zdolności poznawcze i pomaga w tworzeniu tekstów.

Pismo odręczne angażuje jednocześnie wiele zmysłów, w przeciwieństwie do pisania na klawiaturze, które opiera się na pojedynczym, powtarzalnym ruchu. Kiedy dzieci piszą litery angażują się w dynamiczny proces. Następuje koordynacja dłoni i oka w celu tworzenia liter. To pomaga lepiej zapamiętywać struktury liter i słów. Na jednym z wykładów dr Marzena Żylińska demonstrowała, jak pracuje ciało dziecka piszącego na klawiaturze (naciskanie przycisku) i pisania odręcznego, gdzie zaangażowane jest prawie cale ciało. Było to bardzo przemawiające.

Po pewnym czasie pisanie staje się automatyczne, mózg dziecka może skupić się na myśleniu na wyższym poziomie, a nie tylko na tworzeniu liter. Zamiast przypominać sobie, jak napisać literę, dziecko może skupić się na budowaniu zdań, wyrażaniu myśli i idei oraz tworzeniu spójnych narracji. W ten sposób rozwija się płynne pisanie.

Jedno z badań wykazało, że uczniowie sporządzający ręczne notatki, zapamiętywali więcej niż ci, którzy pisali przy pomocy klawiatury na komputerze. Pisanie odręczne zmusza mózg do przetwarzania i podsumowywania informacji, a nie tylko ich kopiowania.

Ważne jest, aby pismo ręczne wpisywało się w naturalny rytm dnia i było częścią wszystkich przedmiotów. Uczniowie mogą ćwiczyć pisanie liczb na matematyce, opisywanie wykresów na zajęciach z przedmiotów ścisłych lub zapisywanie słowa podczas nauki języków obcych. Pomaga to również w nauce czytania.

Dla uczniów z trudnościami w uczeniu się, takimi jak dysleksja lub dysgrafia, pisanie odręczne może być szczególnie pomocne, poprzez skupienie się na pisaniu całych słów, a nie poszczególnych liter. Ciągły ruch może angażować obwody mózgu odpowiedzialne za czytanie i pomagać w poprawie pamięci oraz płynności myślenia.

Pismo odręczne pomaga zautomatyzować umiejętność pisania ortograficznego. Każdy dorosły człowiek ma doświadczenie polegające na zapamiętywaniu przez rękę prawidłowego zapisu słowa.

Umiejętności pisania odręcznego wspierają umiejętność czytania i pisania oraz mogą usprawniać naukę w innych dziedzinach poprzez budowanie koncentracji, pewności siebie i powiązań poznawczych.

Prowadzenie przez uczniów rzeczywistego (nie wirtualnego) Mojego zeszytu pomagającego się uczyć daje przestrzeń do pisania ręcznego.

Inspiracja artykułem  Elizabeth DeWitt, Cheryl Lundy Swift & Christina Bretz