Rady Giny Robles – jak pomóc uczniom z ADHD. Jej zdaniem trzeba:
- Zauważyć i akceptować dysfunkcję.
- Poznać jej indywidualne przyczyny.
- Budować w uczniu poczucie własnej wartości.
- Akceptacja
Dzieci z ADHD nie są złośliwe i nie są z urodzenia leniwe. One ciężko pracują, aby ukryć swoje niepowodzenie i trudności. Zapominają lub gubią pracę domową, nie mogą usiedzieć spokojnie, nie nadążają za tokiem lekcji, i się tego wstydzą.
Osoby z ADHD mają problemy z funkcjonowaniem w grupie, mają ograniczone umiejętność samoregulacji w tym trudności w zarządzaniem czasem, zapominają, nie potrafią utrzymać uwagi i wiele innych trudności.
Często są to osoby zdolne, ale trudności, które mają potrafią zaważyć na ich poczuciu wartości, co inni mogą odbierać jako ograniczone możliwości lub lenistwo.
Pomocne może być dotarcie do źródła problemu i budowanie u ucznia wiary w siebie.
Kluczowe dla nauczyciela jest zauważenie dysfunkcji i uwzględnienie jej w komunikacji z uczniem.
- Jakie jest źródło problemu?
Warto przeanalizować zachowania ucznia, zadać sobie pytania:
– Czy uczniowi trudno jest zabrać się za wykonywanie zadania?
– Czy trudności dotyczą tylko jednego czy kilku przedmiotów?
– Czy uczeń ma trudności z pisaniem (ma je połowa uczniów z ADHD)?
– Czy uczeń rozpoczyna wykonywanie pracy, szybko się frustruje i ją porzuca?
– Od kiedy zaobserwowano trudności?
Warto poświęcić czas na 20–30-minutową obserwację ucznia. Opisać, co uczeń robi, bez osadzania, a potem to przeanalizować. Można też poprosić innego nauczyciela, aby przyszedł na lekcję i dokonał bezstronnej obserwacji faktów.
Podstawą jest odpowiedź na pytanie: Czy uczeń ma luki w wiedzy i umiejętnościach, które mogą powodować, że unika nieprzyjemnego lub zawstydzającego go doświadczenia, które wymaga przyznania się do niewiedzy.
ADHD powoduje, że uczniowie za wszelką cenę unikają wykonywania zadań, które wykraczają poza ich możliwości.
Dlatego zidentyfikowanie luk i pomoc w ich pokonaniu może przynieść dobre efekty.
- Budowanie poczucia wartości
Jednym z przykładów zachowań, które nauczyciele mogą pomylić z lenistwem, jest rozpoczynanie zadań przez uczniów, ale nie utrzymanie uwagi potrzebnej do ich wykonania. Uczniowie z ADHD często też gubią swoją pracę lub zapominają ją oddać. Jednak przypominanie typu: Pamiętaj o oddaniu pracy lub Nie zapomnij o odrobieniu pracy domowej nie rozwiązuje problemu. Uczniowie z ADHD nie wiedzą dlaczego zapominają, więc dalsze zadawanie pytań tylko sprawia, że czują się ze sobą jeszcze gorzej.
Należy interweniować w danym momencie, w którym pojawia się takie zachowanie. Jednak dla uczniów z zaburzoną samooceną może to nie dać rezultatów. Potrzebne jest zbudowanie wiary w siebie i zrozumienie przez uczniów, jak działa ich mózg.
Trzeba pomóc uczniom mającym trudności, w rozwijaniu poczucia własnej wartości, poprzez docenianie. Nie chwaleni, a docenianie za konkret. Pokazywanie, że nauczyciel wierzy. W ich możliwości.
Na przykład: Wiem, że to trudne, ale wierzę, że dasz radę lub Wiem, jak trudno jest zacząć pisać, ale masz wspaniałe pomysły. Najpierw opowiedz mi, co chciałbyś napisać lub Ostatnio miałeś świetny pomysł na rozwiązanie, spróbuj jeszcze raz.
Dla uczniów z ADHD bardzo potrzebna jest empatia, zrozumienie i brak frustracji w komunikacji.
W przypadku większych zadań, czy projektów, warto podzielić zadanie na etapy z określonymi terminami realizacji. Warto doceniać każdy ukończony etap.
Kluczem do pokonania każdego wyzwania w przypadku uczniów z ADHD jest szczera empatia i wiara, że uczeń może odnieść sukces. Trzeba przekonać o tym również ucznia.
Korzystałam z artykułu Giny Robles
https://www.edutopia.org/article/supporting-students-adhd