Magiczne, gdyż są proste i jednocześnie trudne do wykonania i idą w poprzek tradycyjnego sposobu nauczania matematyki. Myślę, że mogą być stosowane na różnych przedmiotach, ale w matematyce widać wprost ich skuteczność: wszyscy uczniowie są zdolni, samodzielność i sens.
- Wszyscy uczniowie są zdolni
Wyznawać przekonanie, że każdy uczeń może opanować program. Nie etykietować, nie klasyfikować na zdolnych i niezdolnych, stawiać wszystkimi wysokie oczekiwania i wierzyć, że są w stanie je spełnić. To działa jak samospełniająca się przepowiednia, wiara nauczyciela przelewa się na uczniów i na ich zaangażowanie.
Ta rada jest magiczna, bo przecież wszyscy wiemy, że niektórzy uczniowie są lepsi, a niektórzy gorsi w matematyce. Ta myśl jest przekazywana bez słów i uczniowie sami zaczynają o sobie myśleć, że nie są w stanie się nauczyć.
Profesor Caroll Dweck opracowala ideę Nastawienia na rozwój, która w skrócie polega na tym, że inteligencja jest plastyczna i można ja rozwijać wkładając wysiłek w pracę.
Wierząc w możliwości wszystkich swoich uczniów popieramy tę teorię i zachęcamy uczniów do wysiłku.
- Pozwolić uczniom na samodzielność.
Nie chodzi o samotność, ale o samodzielność, czyli dochodzenie samemu (lub w grupie) do rozwiązania problemu.
- Zapewnienie zasobów
To wymaga zapewnienia uczniom zasobów potrzebnych do rozwiązywania problemu. Dzięki stworzeniu rusztowania, po którym uczniowie mogą się wspinać do sukcesu, zapewniamy uczniom odczuwanie satysfakcję i poczucia kompetencji, które są konieczne dla skutecznego uczenia się.
- Pomoc nauczyciela
Nie oznacza to braku pomocy ze strony nauczyciela, ale udzielanie takiej pomocy, która nie daje dokładnych instrukcji, ale towarzyszy uczniom w dociekaniu. Na przykład można zaoferować uczniom pomoc w wykonaniu obliczeń, albo zezwolić na użycie kalkulatora, aby uczniowie mogli skupić się na procesie dochodzenia do rozwiązania.
- Praca w parach i małych grupach
Pomocna jest praca uczniów w parach lub małych grupach, gdyż uczniowie mogą się uczyć od siebie wzajemnie, inspirować i dyskutować możliwości.
- Polecenia
Również ważne jest, aby uczniowie rozumieli polecenie. Język matematyczny zawiera pojęcia, które mogą nie być jasne, co utrudnia rozpoczęcie pracy nad zadaniem. Na przykład zadania tekstowe wymagają, aby uczniowie przeczytali i zrozumieli tekst zadania oraz określili pytanie, na które należy odpowiedzieć, zanim przystąpią do ułożenia równania. Na przykład samo polecenie – rozwiąż, może oznaczać w różnych przypadkach, co innego.
- Nadać sens
Nadać sens rozwiązywania problemów matematycznych. Matematyka często wyrażana jest teoretycznie, nie ma odzwierciedlenia w rzeczywistości. Uczniowie nie wiedzą, dlaczego mają podejmować się rozwiązywania problemu. Problemy z życia wzięte, przeważnie nie mają jednego idealnego rozwiązania. Dlatego ucząc się matematyki uczniowie powinni próbować różnych rozwiązań, dyskutować drogi dochodzenia do rozwiązania, popełniać błędy i je naprawiać. Warto odejść od zaszczepiania myśli, że ważny jest jedynie wynik, najważniejsza jest droga, która prowadzi do rozwiązania.
Można pytać uczniów:
- Jak myślicie, w jaki sposób Marysia doszła do rozwiązania?
- Na ile sposobów można rozwiązać to zadanie.
- Który ze sposobów jest najbardziej elegancki?
- Czy, a jeśli tak to w jak zakresie, pomysł Janka jest podobny do rozwiązania Ewy?
Inspiracja artykułem Ashley Marlow i Katie Novak
https://www.edutopia.org/article/making-math-accessible-all-students/