Jak prowadzić OK zeszyt z 3 latkami w przedszkolu i w domu?

W artykule o podawaniu celów i konstruowaniu kryteriów sukcesu, przekazywaniu informacji zwrotnej, umożliwianiu wyboru, samoocenie, poczuciu własności i roli rodziców.

Jedna strona czytania

 

Napisała do mnie nauczycielka w grupie przedszkolnej 3 latków. Zapytała, czy w takiej grupie da się wprowadzić OK zeszyt?

Mnie się wydaje, że jak najbardziej.

 

Na pewno trzeba dostosować go do wieku dzieci. Ale pomysł jest zdecydowanie możliwy do realizacji i myślę, że przyniósłby wiele korzyści dzieciom. Po pierwsze taki zeszyt uczyłby systematyczności, odpowiedzialności, dawałby możliwość wyboru i byłby świetną pamiątką procesu uczenia się. A uczmy się od urodzenia!

Kilka wskazówek:

  • Cele i kryteria w postaci piktogramów lub ilustrujących obrazków. Powinny one być przygotowane do wklejenia do zeszytu. Weźmy dwa przykłady:
  1. Zajęcia z umiejętności wiązania butów – Cel może być przedstawiony jako zawiązany bucik.
  2. Zajęcia o drzewach w parku – Cel przedstawiony poprzez zdjęcie lub kontury kilku listków drzew.

Po przedstawieniu i wklejeniu “celów” do zeszytu, można zapytać dzieci:

W przypadku a) – Kiedy uznacie, że umiecie wiązać buty?, a w przypadku b) – Ile listków powinniśmy zebrać i wkleić do zeszytu, abyśmy byli zadowoleni?

Odpowiedzi na te pytania mogą być kryteriami sukcesu do zajęć.

Dzięki takiej pracy z celami i kryteriami, dzieci będą wiedziały, co ich czeka i do czego dążą.

  • Informacja zwrotna dla dziecka.

Bez oceniania i bez krytykowania!!!.
Zamiast tego warto podkreślić innym kolorem (np. zielonym), co udało się zrobić dziecku zgodnie z kryteriami. Jeśli trudno podkreślić np. w obrazku, to można wziąć w kółko dobrze wykonane przez dziecko kryterium. Nie podkreślamy błędów, staramy się motywować dzieci pozytywnie.

  • Wybór. Wybór jest wskazany w każdej sytuacji, ale już szczególnie, gdy

dziecko decyduje, które prace zechce włożyć do swojego OK zeszytu. Jest to bardzo ważne, aby dziecko samo oceniało, które jego prace są warte zamieszczenia.

  • Samoocena. Powinna ona dotyczyć tylko tego: “Co mi się mojej pracy

podoba?”. Nie szukamy błędów, wychodzimy z założenia, że uczenie się wymaga czasu i wytykanie sobie samemu błędów nie służy procesowi.

  • OK zeszyt jest dziecka. Dajmy wklejać w zeszyt, co tylko dziecko chce i co

mu się z tematem kojarzy. A nawet, co mu się nie kojarzy, ale chce, aby w nim było. Taki zeszyt staje się zeszytem dziecka.

Ważne dla dziecka jest również ozdabienie samodzielne własnego zeszytu. Może to być praca rozciągnięta w czasie i doceniana przez nauczycielkę, rodzinę i inne dzieci.

  • Rodzice. Uaktywnijmy rodziców do uczestnictwa w OK zeszycie. Przede

wszystkim docenienie, zachwyt, zainteresowanie zeszytem dziecka. Można poprosić rodziców, aby przeglądali razem z dzieckiem OK zeszyt, słuchali, co dziecko ma do powiedzenia i zapisywali refleksję dziecka. Można zamieścić wpis na marginesie OK zeszytu. Będzie to świetna pamiątka na lata.

  • Zeszyt w przedszkolu. Najlepiej, aby zeszyty uczniów były w przedszkolu

I tylko na weekend zabierane do domu. Unikniemy wtedy zgubienia zeszytu i damy w wolne dni możliwość obejrzenia go razem z rodziną.

  • Ważne. Omówmy z dziećmi, co było ważnego i co warto zapamiętać. Te

ważne sprawy warto zapisać lub wkleić do zeszytu, jako znaczące podsumowanie.

  • Świętowanie. Warto często oglądać zeszyty i je doceniać, pokazywać sobie

wzajemnie i inspirować się w ich prowadzeniu. Wszystko, co jest rytuałem, zwyczajem jest bardzo ważne dla dziecka, daje mu poczucie bezpieczeństwa niezbędnego do rozwoju.

 

Na koniec: Taki zeszyt może prowadzić z dzieckiem też rodzic. Jest to wspaniała pamiątka i możliwość pożytecznego spędzenia czasu z własnym dzieckiem.