Jak prowadzić OK zeszyt z 3 latkami w przedszkolu i w domu? W artykule o podawaniu celów i konstruowaniu kryteriów sukcesu, przekazywaniu informacji zwrotnej, umożliwianiu wyboru, samoocenie, poczuciu własności i roli rodziców. |
Jedna strona czytania
Napisała do mnie nauczycielka w grupie przedszkolnej 3 latków. Zapytała, czy w takiej grupie da się wprowadzić OK zeszyt?
Mnie się wydaje, że jak najbardziej.
Na pewno trzeba dostosować go do wieku dzieci. Ale pomysł jest zdecydowanie możliwy do realizacji i myślę, że przyniósłby wiele korzyści dzieciom. Po pierwsze taki zeszyt uczyłby systematyczności, odpowiedzialności, dawałby możliwość wyboru i byłby świetną pamiątką procesu uczenia się. A uczmy się od urodzenia!
Kilka wskazówek:
- Cele i kryteria w postaci piktogramów lub ilustrujących obrazków. Powinny one być przygotowane do wklejenia do zeszytu. Weźmy dwa przykłady:
- Zajęcia z umiejętności wiązania butów – Cel może być przedstawiony jako zawiązany bucik.
- Zajęcia o drzewach w parku – Cel przedstawiony poprzez zdjęcie lub kontury kilku listków drzew.
Po przedstawieniu i wklejeniu “celów” do zeszytu, można zapytać dzieci:
W przypadku a) – Kiedy uznacie, że umiecie wiązać buty?, a w przypadku b) – Ile listków powinniśmy zebrać i wkleić do zeszytu, abyśmy byli zadowoleni?
Odpowiedzi na te pytania mogą być kryteriami sukcesu do zajęć.
Dzięki takiej pracy z celami i kryteriami, dzieci będą wiedziały, co ich czeka i do czego dążą.
- Informacja zwrotna dla dziecka.
Bez oceniania i bez krytykowania!!!.
Zamiast tego warto podkreślić innym kolorem (np. zielonym), co udało się zrobić dziecku zgodnie z kryteriami. Jeśli trudno podkreślić np. w obrazku, to można wziąć w kółko dobrze wykonane przez dziecko kryterium. Nie podkreślamy błędów, staramy się motywować dzieci pozytywnie.
- Wybór. Wybór jest wskazany w każdej sytuacji, ale już szczególnie, gdy
dziecko decyduje, które prace zechce włożyć do swojego OK zeszytu. Jest to bardzo ważne, aby dziecko samo oceniało, które jego prace są warte zamieszczenia.
- Samoocena. Powinna ona dotyczyć tylko tego: “Co mi się mojej pracy
podoba?”. Nie szukamy błędów, wychodzimy z założenia, że uczenie się wymaga czasu i wytykanie sobie samemu błędów nie służy procesowi.
- OK zeszyt jest dziecka. Dajmy wklejać w zeszyt, co tylko dziecko chce i co
mu się z tematem kojarzy. A nawet, co mu się nie kojarzy, ale chce, aby w nim było. Taki zeszyt staje się zeszytem dziecka.
Ważne dla dziecka jest również ozdabienie samodzielne własnego zeszytu. Może to być praca rozciągnięta w czasie i doceniana przez nauczycielkę, rodzinę i inne dzieci.
- Rodzice. Uaktywnijmy rodziców do uczestnictwa w OK zeszycie. Przede
wszystkim docenienie, zachwyt, zainteresowanie zeszytem dziecka. Można poprosić rodziców, aby przeglądali razem z dzieckiem OK zeszyt, słuchali, co dziecko ma do powiedzenia i zapisywali refleksję dziecka. Można zamieścić wpis na marginesie OK zeszytu. Będzie to świetna pamiątka na lata.
- Zeszyt w przedszkolu. Najlepiej, aby zeszyty uczniów były w przedszkolu
I tylko na weekend zabierane do domu. Unikniemy wtedy zgubienia zeszytu i damy w wolne dni możliwość obejrzenia go razem z rodziną.
- Ważne. Omówmy z dziećmi, co było ważnego i co warto zapamiętać. Te
ważne sprawy warto zapisać lub wkleić do zeszytu, jako znaczące podsumowanie.
- Świętowanie. Warto często oglądać zeszyty i je doceniać, pokazywać sobie
wzajemnie i inspirować się w ich prowadzeniu. Wszystko, co jest rytuałem, zwyczajem jest bardzo ważne dla dziecka, daje mu poczucie bezpieczeństwa niezbędnego do rozwoju.
Na koniec: Taki zeszyt może prowadzić z dzieckiem też rodzic. Jest to wspaniała pamiątka i możliwość pożytecznego spędzenia czasu z własnym dzieckiem.