Jedne z najważniejszych umiejętności, które powinien zdobyć człowiek to słuchanie i wypowiadanie się. Trzeba zacząć wcześnie. W obecnych czasach, gdy dziecko spędza dużo czasu patrząc w ekran i nie komunikując się, te umiejętności są słabo kształcone. Owocuje to w życiu dorosłym bałaganem w dyskusjach, przerywaniem wypowiedzi i przekrzykiwaniem się.W tym wpisie, jak może nauczyciel pomoc uczniom zdobywać umiejętności słuchania i mówienia? Cztery propozycje technik:

1. Partnerzy do rozmowy

Małe dzieci często mają problem z czekaniem na swoją kolej wypowiedzi. Nie dotyczy to tylko dzieci, dorośli też, jak wiemy, mają z tym problem.

Można w rozmowach w parach przydzielić osobom role A i B. Następnie polecić postepowanie według wskazówek:

• Stańcie naprzeciwko siebie
• Osoba A mówi pierwsza, a B tylko słucha.
• Po upływie wyznaczonego czasu zaczyna mówić B, a A słucha.

Ta technika uczy uważnego słuchania.

2. Rekwizyt

Ta technika przydaje się do rozmowy w grupie. Osoba, które jako pierwsza  wypowiada się, trzyma wyznaczony przedmiot w ręce. Tylko osoba, która ma przedmiot może mówić, reszta osób słucha.

Przedmiot jest przekazywany następnej osobie (w ustalonej kolejność lub według wskazania osoby, która zakończyła wypowiedź).

3. Komentatorzy

Technika ważna, gdy trzeba przedyskutować w klasie ważny temat.

Polega na wprowadzenie rytuału dyskusji. Uczniowie na dany sygnał zmieniają miejsca, np. siadają w kręgu. Nauczyciel losuje osobę do wypowiedzi. Osoba wstaje i mówi, a reszta słucha. Wszyscy patrzą na osobę mówiącą. Po minięciu wyznaczonego czasu, osoby, które chciałyby skomentować wypowiedź, dają sygnał, np. podnoszą rękę. Nauczyciel ustala kolejność wypowiedzi komentatorów, może to znowu zrobić przez losowanie.

Technika dobra, aby zacząć dyskusję od opinii jednej osoby.

4. Argumentacja

Inna forma poprzedniej techniki, to używanie dwóch patyczków z napisami:

1. Zgadzam się z przedmówcą, gdyż….
2. Nie zgadam się z przedmówca, gdyż ….

Po wypowiedzi pierwszej osoby, nauczyciel losuje następną osobę i również losuje patyczek A i B. Osoba zaczyna wypowiedź od wylosowanego zdania A lub B.

Ta forma uczy uczniów wyszukiwania argumentów za przedstawiona opinią innej osoby.

Podobnie jak w debacie oksfordzkiej.

5. Dyskusja w trójkach

Uczniowie podzieleni są na trójki. Jedna osoba ma rolę obserwatora. Dwie pozostałe stosują technikę partnerów do rozmowy, a obserwator na koniec podsumowuje dyskusję. Obserwator nie wypowiada swojego zdania i stara się być tylko sprawozdawcą.

Ta technika uczy uważnego słuchania i przedstawienia opinii innych.

Nauczanie umiejętności mówienia i słuchania jest jedną z najbardziej wpływowych rzeczy, jakie może zrobić  nauczyciel dla uczniów.

Inspiracja artykułem Rachel Scheer

https://www.edutopia.org/article/speaking-listening-strategies-primary-grades