Mogą być różne przyczyny dla których uczniowie nie chcą chodzić do szkoły. Może to być spowodowane tym, że źle się czują wśród rówieśników, boją się nauczycieli, ale też mogą nie być zainteresowani, tym co dzieje się w szkole i wolą świat poza nią. Zdajemy sobie sprawę, że unikanie niczego nie załatwia, a tylko pogarsza sytuację ucznia.
Jeśli chcemy temu zaradzić konieczna jest współpraca z rodzicami. Problem wymaga kompleksowych działań interwencyjnych przy współpracy rodziców, administracji szkoły, doradców i pedagogów. Konieczna jest spokojna postawa dorosłych, zbadanie przyczyn i stworzenie wspólnego planu.
Rozpoznanie emocji
Kluczowe jest zaakceptowanie przez ucznia odczuwania emocji, aby je zaakceptować musimy je poznać. Radzenie sobie z niewygodnymi emocjami zaczyna się od samoświadomości. Musimy rozpoznać emocje i uświadomić sobie, że je odczuwamy, zanim będziemy mogli skutecznie nimi zarządzać.
Dorośli, kierujący się dobrymi intencjami, czasami próbują zaoferować szybkie rozwiązania, starają się odwrócić uwagę uczniów od niewygodnych emocji. Lepiej jednak skupić się na samoświadomości, gdyż odwracanie uwagi nie załatwia sprawy, emocje wrócą.
Zamiast mówić – „Nie martw się, dziś będzie ciekawa lekcja”, lepiej zapytać: „Jak się czujesz, co odczuwasz w związku z dzisiejszym dniem?”
Zaakceptowanie emocji
Zrozumiałe jest, że dziecko boi się rozstania z rodzicami, a młody człowiek obawia się otrzymania słabego stopnia. Jeśli uczeń rozpozna swoje emocje i je nazwie, to dalsza droga polega na zaakceptowaniu odczuwania dyskomfortu – to jest w porządku czuć takie emocje. Można powiedzieć na przykład: „Wiem, że się martwisz i wolałbyś tu nie być”.
Podejmowanie wyzwań
Następna sprawa, to modelowanie sytuacji, gdy uczniowie podejmują wyzwania i ryzyko. To prowadzi ich do rozwoju. Podejmowanie ryzyka nie jest komfortowe. Powinniśmy uczyć uczniów, że „strefę rozwoju” osiągamy, gdy podejmujemy zdrowe ryzyko, stawiamy sobie wyzwania. Dlatego ryzyko i nie może być za duże i nie powinno być okupione krytyką i ocenianiem.
Ryzyko powinno być utożsamiane z próbą i szansą na sukces.
Docenianie
Podejmowanie wyzwań powinno prowadzić do wzrostu pewności siebie i odporności uczniów. Dlatego tak ważne jest docenianie choć małych sukcesów szkolnych ucznia. Wiąże się to z akceptacja i wykorzystaniem błędu w procesie uczenia się.
Tymczasowość emocji
Pomocne może być również uświadomienie sobie, że emocje są tymczasowe. Lęk często wydaje się trwały i uczniom trudno jest dostrzec, że kiedykolwiek nie będą się bać. Warto pytać uczniów o odczuwane przez nich emocje, to pozwala im zrozumieć, że emocje są przemijające, często chwilowe. Uczucia są tylko gośćmi, pozwólmy im przyjść i pozwolić im odejść.
Podsumowując: rozpoznać emocje, przyznać się, że je odczuwamy, zaakceptować je, podejmować wyzwania, doceniać sukcesy, mieć świadomość, że emocje mijają.
Inspiracja artykułem Laury Wheeler
https://www.edutopia.org/article/addressing-school-avoidance